Op het niveau van een organisatie heeft het vraagstuk van infectieziekten twee kanten. Aan de ene kant heb je te maken met de veiligheid van de cliënten, aan de andere met de bescherming waar de medewerkers recht op hebben. Je kunt deze beide zaken niet los van elkaar zien: het is juist zaak om een integraal beleid te hebben.
In de praktijk gaan infectierisico’s natuurlijk dwars door de organisatorische scheidslijnen tussen cliënten en medewerkers heen. Leden van de ene groep kunnen die van de andere besmetten en omgekeerd. Als je hier in je beleid geen rekening mee houdt, dweil je met de kraan open. En laat je op het ene gebied steken vallen, dan heeft dat onvermijdelijk gevolgen voor het andere.
De bescherming van cliënten wordt meestal ingevuld door een specialist in de infectiepreventie: de hygiënist. Het is zaak om de zorg voor de medewerkers op het terrein van infectieziekten goed met deze professional af te stemmen.
Omdat het infectiepreventiebeleid vaak met name is gericht op de cliënten, dekt het niet de volledige lading als het gaat om risico’s voor de medewerkers. Dit geldt zeker voor de arborisico’s die niet zo zorgspecifiek zijn: de niet-cliëntgebonden handelingen. Zorg dus dat je elkaar goed aanvult.